Stal węglowa 4.8, ocynkowana, kuta śruba oczkowa DIN580

Śruba oczkowa to śruba z pętlą na jednym końcu i gwintem na drugim końcu. Śruby oczkowe są powszechnie używane do mocowania kabli do przedmiotów w celu ułatwienia podnoszenia. Śruby oczkowe wykonane przez zgięcie pręta lub drutu w pętlę nadają się tylko do lekkich zastosowań, ponieważ duże obciążenia mogą spowodować otwarcie ucha. Do dużych obciążeń należy wybierać śruby oczkowe z kutymi lub spawanymi pętlami, gdyż wytrzymują obciążenia do wytrzymałości na rozciąganie materiału, z którego są wykonane.

Kuta śruba oczkowa ze stali węglowej klasy 4.8, ocynkowana DIN 580, to wyspecjalizowany element złączny przeznaczony do podnoszenia i zabezpieczania ładunków. Oto zestawienie informacji:

Stal węglowa: Śruba oczkowa wykonana jest ze stali węglowej, mocnego i trwałego materiału powszechnie stosowanego w elementach złącznych ze względu na jego niezawodność i wytrzymałość. Klasa 4.8: Oznaczenie „Klasa 4.8” odnosi się do wytrzymałości i właściwości materiałowych śruby oczkowej. W tym przypadku oznacza średni poziom wytrzymałości odpowiedni do różnych zastosowań. Ocynkowane: Te śruby oczkowe są pokryte warstwą cynku, która służy jako wykończenie ochronne zwiększające odporność na korozję. Cynkowanie skutecznie zapobiega rdzy i korozji, dzięki czemu śruba oczkowa nadaje się do stosowania w środowiskach zewnętrznych lub narażonych na wilgoć. DIN 580: DIN 580 to norma europejska określająca szczegóły techniczne i wymiary śrub z uchem do podnoszenia. Przestrzeganie tej normy gwarantuje, że śruby oczkowe są projektowane i produkowane zgodnie z określonymi kryteriami jakości i wydajności do zastosowań dźwigowych.

Takie kute śruby oczkowe są powszechnie używane do tworzenia punktów mocowania do podnoszenia lub zabezpieczania ciężkich ładunków. Połączenie stali węglowej i cynkowania zapewnia trwałość i odporność na korozję, dzięki czemu nadają się do zastosowań zewnętrznych i ciężkich.

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE

Wytrzymałość na rozciąganie 65 000 psi
Wydajność 30 000 psi

Obciążenia należy zawsze przykładać w płaszczyźnie oka.

Nie pod pewnym kątem do tej płaszczyzny.

Nie zaleca się podnoszenia pod kątem większym niż 45 stopni.

Dopuszczalne obciążenia robocze śrub oczkowych opierają się na prostym, pionowym podnoszeniu w sposób stopniowo rosnący.